Haicua nigra

Nemo cingendus.
Zona nigra in mensa
plicata sola.

Frigor pluviae
penetrat in cafei
nigritudinem.

Vente nocturne,
ne infles mi dormenti
Vexillum nigrum.

De causa deflationis

Carmen "Da mihi alas" inscriptum nobis unum ex notissimis esse censetur. Quod primum anno 1970 grege Volucri Rubra nomine secundum rationem musicae vulgaris in lucem editum est,deinde aliquot post annos secundum eam musicae saxeae quoque cantum est.

Canor ejus autem pulcherrimus populo hujus terrae ita placebat, ut jam annis septuagenariis in scholis elementariis secudariisque chori puellorum eum canere coeperint. Egomet recordor me adulescentulum in conclavi scholari cum amicis in quattuor voces dividis fecisse concentum, cujus verba sicut incipiunt; " Si nunc desiderium meum expleretur, alas vellem."



Forsitan hodie maxima pars Japonicorum, scilicet plus quam 100 miliones hominum hoc de opere musico saeculi praeteriti optime sciunt. Quod etiam anno 1997, cum turma pedifollica Japoniae Tokii pugnaret, ut particeps fieret poculi mundani se in Francogallia habituri, aliquot decies milia hortatorum una in amphitheatro assa voce autem mirabiliter cecinerunt victoriam optantes.

At recens denique animadverti verba oeconomiae non optabilia hoc in carmine nobis tam amato inesse. In parte secunda etiam poeta sicut composuit:" Nec divitiam nec honorem, sed alas volo."

Quid? Quasi omnes adulescentes nostri hos per trigenta annos res, ut dicam, ad Ascetismum idoneas orabant ac orant? Ex quo forsitan difficiliter vitaretur, ne conatus rerum novarum creandarum minuerentur ac audacia merciorum illecrebrosarum conficiendarum frangeretur ac desiderium vitae commodioris agendae debilitaretur ac cupiditas optimae autoraedae emendae extingeretur et caetra. Ecce homines herbivori facti, quibus explicari possit status oeconomicus Japoniae per viginti annos stagnans deflationemque continue perpessus.

Rebus sic stantibus, nobis jam magna voce canendum est carmen de Hedonismo; "Optimum vinum bibamus! Optimam cenam commedamus! Optimo spectaculo gaudeamus!" Et dicamus; "Ita, lucrum faciendum!"

Nisi quod Japonia verum occadet atque fieri poterit, ut morbosus, qui Seuliae vel Shanghaii curari possit, Tokii morietur. Ne cantus Susanae Boyle illius ut "requiem" sonet civitati nostrae moriturae, cujus cives juvenes puellas Nintendenses quam veris anteponere coeperint.