Heri in situ interretiali Sophiae Universitatis Tociensis casu inveni collectiones veterum librorum ad Christianitatem pertinentes publice monstratas. Quorum unum “EMANUELIS ACOSTAE LUSITANI HISTORIA RERUM A SOCIETATE IESU IN Oriente Gestarum admodum usq. a Deipara Virgine MDLXIII recognita & latinitate donata” adpellatum ac anno 1572 Lutetiae editum paululum legere coepi, praesertim quoniam multae epistulae de moribus rebusque Japoniae a missionariis ad hanc terram advenientibus scriptae continentur. In prima pagina libri quarti legitur praescriptio haec;
AD LECTOREM.
Iaponis insula distat ab Lusitania, & quidem periculosa in primis navigatione, leucarum millia omnino sex. Itaque in tanto locorum intervallo frequentibusque naufragiis est necesse, epistolae saepenumero intereunt. Intestinis praeterea seditionibus bellisque paene assiduis ea regio flagrat. quo circa multae rerum publicarum conversiones, crebrique regnorum atque imperiorum ortus atque occasus, in iis locis existunt. Quod ego te, lector, initio monitum volui, quo minus mirere sicubi vel interruptam historiae seriem, vel aliquam fortem in rerum personarumque vocabulis varietatem, offenderis.
VALE.
Revera difficultatem insulae in extremo Oriente sitae communicandae hic breviter sed optime epistulis interitis descriptam esse puto. Nonnulla ad naves sexti decimi saeculi pertinentia sciri potest in picturis a praeclaro Brugelo batavico pictis. Dum egomet in juventute parvulam navem veliferam circa paeninsulam Miuram nomine ab Iocohama propinquam gubernabam, nequaquam imaginari possum quomodo navigationes trans oceanos ac in mari Asiae orientalis ob typhones naufragali fieri potuerint navibus sine ullis instrumentis navigationum adjuvandarum ut systemate locos identificanti vel radioelectrico detectorio meteorologico paratis. Quam mirabiles scientiae rerum meteorologicarum ac astrologicarum eo tempore nautis esset!
Quamquam multi missionarii in Japoniam ad fidem christianam diffundendam periculum naufragii subeuntes saeculo sexto decimo adventi fuerunt atque multae ecclesiae universitatesque Christianae conditae fuerunt saeculo nono decimo cum Japonia portas civitatibus occidentalibus iterum aperuerit, ad extremum nostra aetate haud magnus numerus incolarum hujus terrae converti sunt. Properea quod de causa status non optimi Christianitatis in Japonia hodierna Latine aliquid disserere mihi nimis difficile est, tantummodo hic citem verba quam in epistula a Paulo Alcaceva scripta inveni;
Leges Iaponiorum cum traditae a sanctis viris, tanto iam tempore manserint; ne nunc quidem esse antiquandas
Attamen verum sunt permultae res occidentales, quae quasi omnes Japonicos totaliter converterunt. Quarum una maxime cernenda etiam musica est. Ita, jam audiamus unam ex optimis cantricibus praeteriti saeculi Naomim Chiacim nomine anno 1988 canere carmen notissimum lusitanicum Naufragium adpellatum, quod primum illa praeclarissima Amália Rodriguez cecinerat.
Vallensis domino Irisato salutem dicit
ReplyDeleteNunc primum tibi epistulam mitto. Vallensis Japonicus sum.
Nuper inveni tuum situm interretialem (id est, hunc situm) et magnam (nondum omnem) partem scriptionum ibi positarum perlegi.
Posthac ubi novas scriptiones legero, de iis aliquid interdum Latine scripturus sum. Spero te falsa mea animadvertere.
Ceterum libri titulus quem supra transcripsisti magis ita transcribendus esse mihi videtur : "... Gestarum, ad annum usque a Deipara Virgine M.D.LXVIII ..."
Verbum "deipara" significat dei matrem. Itaque si quis verba "ad annum usque a Deipara Virgine M.D.LXVIII" aliis verbis scribat, scribantur haec : "usque ad annum M.D.LXVIII ab Virgine (= Maria) Deipara (= Dei Matre) facta (sicut "ab urbe condita")."
Igitur, verba "a Deipara Virgine", puto, significatione similia sunt verborum "post Christum natum".
Cum hanc scriptionem tuam legisti, tum recordatus sum titulos quondam librorum veterum Latine scriptorum multum legisse.
Vale!
Salve!
ReplyDeleteA te, Vallensis optime, veniam peto, nam tibi respondeo tam sero. Atque gratias maximas ago pro explicatione tituli supra citati, quem non bene intellexissem.
In grege linguae Latinae amantium Japoniae magno cum gaudio lego epistulas tuas in quibus multa de cervisia vinoque narres. Utinam eas publices, ut a lectoribus alienigenis legi possint. Ad Latinitatem vivam interretialiter ditandam!
Vale!