Exercitatio in epigrammate quinta

tōtum terrārum mī jam rĕŏr essĕ mănu orbem. 

quae non dēcrescat candĭdă lūnă nĭtet.

ostentam omnes mē grātanter saepĕ vĭdēbant.
quos haurīrĕ nĭgrās invĭdĕo et sĭlĕo.

instrūmentum sum, quod Mūsis dulcĕ plăcēbo.

pulchrĭŭs ut cantem, cārĭŏr essĕ pŭter.

antĕ rŭbescĕrĕ mē stellis cănĭt illĕ fŭgātis.

sed nunc pallescō, nam jăcĕre heu vĭdĕor.

Aurōra advĕnĭentĕ rŭbescit mons nĭve ŏpertus, 

dum silvae cānent frīgŏrĕ tam gĕlĭdae.

nēmo est quī vincat mē rēgem ănĭmālĭum hŏnōre
magno hăbĭtum praeter nimbŭs ŏlens hŭmĭlis.