De arte fluctus capiendi

Aestate juvenes permulti sine tabula colunt artem fluctus capiendi apud orbis terrarum oras, inter quas propter magnitudinem fluctuum puritatemque aquae notissimae sunt Havaiensis ac Californiensis. Hac de arte enim Cynetus Valesius optimus in epistula sua ad Gregem Latine Loquentium die decimo sexto mensis Julii missa lepidissimam nobis praebuit descriptionem hanc:

"sed quid sibi vult capere fluctum? propositum est ita natare gravitate ac declivitate adjuvantibus ut e labro (ut dicitur) summove fastigio fluctus accendentis oram proiiciare deorsum atque aversim ac veharis trans fluctus superficiem plus minusve intacta (si puella es) aut intactus conlabenti mole spumifera (quae dicitur aut bulligo aut aqua alba) post te."



Et in Japonia multi sunt qui fluctus capiunt, vel potius eos capere cupiunt. Infeliciter tamen mare prope Tokium generaliter ita placidum tranquillumque est, ut raro efficiatur fluctus cum labro altus, quo capientes gauderent. Itaque, per viam apud oram cum ambulem, saepe video juvenes pedibus in aqua mersis supra tabulas per diem accumbere forsan philosophantes. Utrum modum consiliorum Zhungzi usurupandorum reperire possint ad crisin oeconomicam exsorbendam an non? Nescio.

Capiendus est
nullus fluctus. Juvenum
Capilli siccant.

De papilione

Die Jovis epistulae meae de usu linguae Anglicae ad Gregem Latine Loquentium missae Stanislaus optimus, cui heic scribam ad ideogrammata recte monstranda, sicut respondit;

Mentionem fecisti de Serica classica.(....)Tu quoque ei studuisti? Puto saltem librum "Zhuangzi" Latine reddi debere.

Ita. In Lycaeo meo omnes discipuli Sericam classicam paulum discebamus. Postea in juventute per oblectamentum legebam, versionibus Japonicis annotationibusque adjuvatus, aliquot opera Serice scripta, inter quae esset et liber Zhungzi. Etiam memini me, illo tempore Francogallicam discentem, hanc in linguam Europaeam convertere ausum fuisse partem operis ejus, in qua canores humanus ac terrestris ac caelestis narrantur. Quam miser esset magister, qui acceperit abominandam versionem meam mendarum plenissimam!

At infeliciter adhuc morbus hic, scilicet ridicula audacia convertendorum quorumcumque facultate majorum haudquaquam mihi sanata esse videtur, namque notissimam partem auctoris illius sermone Romano reddere conatus sum, quamquam nec Latinam nec Sericam nec philosophiam calleo;


昔者■周夢為胡蝶 栩栩然胡蝶也 自喻適志與 不知周也 俄然覺 則蘧蘧然周也 不知周之夢為胡蝶與 胡蝶之夢為周與 周與胡蝶 則必有分矣 此之謂物化

Olim Zhuangus Zhous somniabat se papilionem fieri. Qui leviter huc illuc volitans vere papillio erat. Voluptatibus expletis cupiditatibusque satiatis, non animadvertebat se Zhoum esse. Subito tamen cum somno excitatus sit, inibi Zhous stupefactus manebat. Sciri non poterat utrum per somnium Zhous in papillionem mutatus sit, an papillio in Zhoum. At inter Zhoum papilionemque certe est discrimen. Quod transformatio rerum appellatur.

At melius converteri possit 物化 in "transformationem in res", scilicet "transfigurationem naturalis viae per se factae in species". Ita censeo, nam sunt quoque verba 液化( liquefactio ) ac 気化( evaporatio ), in quibus primae litterae res propter mutationem effectas significent. Facitote de opinionibus vestris me certiorem, quaeso, periti doctique!

PS ■;Ideogramma maximi momenti, nescio qua de causa, hoc in blogo monstrari non potest.

De canis memoria

Olim mihi erat canis Anco appellata, cui valde placeret animalia parva omnium generum insequi. Quam comitus quodam die hiemis cum apud flumicellum ambularem. animadvertit aliquot anites prope ripam tranquille natare atque extemplo in aquam se projecit ad eas venandas. Quod insolitissimum admiratus autem subito audivi clamorem magnum, quem pedibus madidis fecerit, namque haudquaquam praenoverat, ut mihi videbatur, aquam ei nimis frigidam esse ad innatandum.

De humiditate

His diebus clima zonae torridae apud nos Tokii Yokohamaeque se habet. Calorem humiditatemque revera odiosissimam quotidie patimur.

Hodie vesperi a Tokio domum recurrens cum in statione ferriviaria Yokohamae essem, megaphona nuntiaverunt propter virum quendam in viam introeuntem omnia tramina inhibitum iri. Crepidines statim factae sunt plenae hominibus, inter quos et nonnullos viatores terrarum alienarum offenderim. Quam miseri sint qui loco tam suffocabili exspectare coacti sint nihil de causa morae intellegentes.

Adulescentulum nigricolorem, qui solus sub tabula horaria adstet, alloqui debeam an non? Sed quid Anglice dicam? Si hac in terra habitet linguam nostram loquens?

Statio jam in sudatorium conversa est. Omnes muti fessique videbant currus qui per aliquot minuta sisterent inertes. Sellam vacuam in crepidine invenire conatus sum sed frustra, namque his annis numerus sellarum in stationibus, nescio qua de causa, multum minutus est.


(Photographema a KIHA 45 Factum)

Audiebantur tantummodo murmura temperaculorum aeriorum, quae tramen ad Tocium iturum omnibus portis apertis murmurabat. Cum in curribus sellae vacuae manerent, statui me ibi sessum expectaturum esse.

Qui insanus se ipsum die tam calido nubilosoque occidere optavisset, secundum nuntium, facile ac sine mora captus est. Itaque tramen ad paeninsulam Miurae iter facturum lente nobis advenit.

At ille adulescentulus? Inter permultos exspectantes inveniri non potuit.