Nuper legere coepi librum "Finis Amorum" intitulatum, quo continentur carmina ab Anna Elissa Radke erudita pancta.
In carmine secundo "Non omnes vincit Amor" inscripto metro sapphico sicut canitur:
"Credo in unam vim genuinam amoris,"
"Credo et in Musam celebrantem amorem
adiuvantem omnes dociles poetas,"
Poetria hic confitetur se amorem habere aliquid pulchre canendum. Attamen in stropha tertia, scilicet ultima, apparet vir haud humanissimus, cui amor significat nihil nisi opus a domina sua postulatum.
"At faber praefert opus hortulani
artibus, Musis, lepidis libellis,
audiens docto dominae severae
prodit amorem. "
Miser sit vir, qui non existimet maximi momenti esse artem amoris canendi urbanam. Quam enim poetria nobis clare monstrat, exempli gratia, in carmine Priapeo hoc,
His in quattuor versibus, qui subjecto "Hi testes" incipiunt atque verbo finito "gaudent" desinunt, Anna illa scite abutitur locutione "ad imos ungues", scilicet primum modo figurativo, deinde modo anatomico. Quo abusu nascitur complexio mirifica, in qua imagines vivide coloratae obscenissime autem pulcherrime ante nos se ostendent.
Vehementer igitur adhortor ad librum hunc legere vos, quos praesertim carmina amatoria delectant.
No comments:
Post a Comment