De dea solari primaque Japoniae saltatrice

imprŏbī frātrī mălĕfactă nullă
sōlĭs ignoscit rădĭōsă dīva ĕt
saxĕum cœlō răbĭōsă celsō
se abdĭt ĭn antrŭm.

prātă dīvōrum tĕnĕbræ rĕgunt ĕt
cannĕārum jam sĭnĕ lūcĕ sanctā
orbĕ terrārum mălă saevĭōră
cœpĕrĕ nascī.

omnĭum conventŭs hăbet deōrŭm
flūmĕn ad cœlestĕ lŏquācĭum sē,
ut sŭādĕant ĭtĕrum nĭtērĕ
æthĕrĕ dīvæ.

gallŭs immortālĭs ĭn aethĕrem albŭs
ēvŏlat cantatquĕ mŏdō sŭētō,
incĭpit saltārĕ pŭellă lābrŭm
saltĭcă pulsans,

nūdă quae cōram vĕhĕmentĕ gestū
virgĭnal pectusquĕ sŭum făcētō
tam mŏdo ostendat lĕpĭdum, ut vĭdentēs
sint hĭlărātī.

cum dĕa auscultet rĕquĭētă rīsūs,
cōgĭtat; "quārē sĭnĕ mē jŏcōsī
rīdĕant omnēs? vŏlŏ scīrĕ quidnăm
fortĕ fŏris sĭt."

prīmum ŭbi ex antrō dĕă lūmĭnōsă
exĭt in cœlum, pŏsĭtus pĕr amplŭm
fūnĭs est saxum săcĕr, ut rĕdīrĕ
nōn ĕă possĭt.

pellĭtur nĕfas rădĭantĕ sōlĕ,
frātĕr illĕ dum vĭŏlenta ŏb actă
unguĭbus multātŭr ădusquĕ vulsīs
exĭlĭōquĕ.

In pellicula supra inserta inspicimus ritum sintoisticum die defectionis solis anno praeterito in parte Japoniae meridionali celebratum. Quo ritu effingitur Amanouzume sive dea saltica, quae ante saxum saltat, ut Amaterasu sive dea solaris ex antro exeat iterumque luceat. Viculus hic nominatus est Kagurao sive "collina ritus saltici" atque situs est non procul a templo, quo antrum divinum colitur. Mythos de his deis in annalibus Kojiki intitulatis narratus Angliceque redditus legi potest hic.