De saltatrice L

ethnĭcā terrā rĕsŏnat Dĕcembrī
mensĕ vox, quae caerŭlĕis lŏquēlīs
laudăt arcem rītĕ vŏluptŭōsăm
astrĭgĕramquĕ.

jamquĕ saltātrix pĕdĭbus jŏcōsīs
nuntĭat formōsă, lŏcō măgōrŭm,
collŏcātōrum bŏnă crēdŭlōrŭm
multĭplĭcārī.

De saltatrice XLVIIII

antĕ templum vos Măcăensĕ sanctŭm
saltĭtantes, num făcĭem scĭātĭs
exsŭles struxissĕ pĭos Jăpōnēs
rītĕ dĕcōrăm，

hicquĕ cultōrem Lătĭī jăcērĕ
littĕrārum, quī pătrĭā prŏfectŭs
usquĕ vastum fēcĭt ĭter pĕr aequŏr
laetŭs ăd Urbĕm?

nōbĭlēs ōlim vĕlŭtī rĕmōtum ăd
quattŭor missī pŭĕrī lŏcum, vōs
saltĭcae gentēs ănĭmōsĭōrēs
adlĭcĭātĭs.

De saltatrice XLVIII

cur vĭātor mē vĭdĕat pŭellam
nullus? adstes tū! prĕcŏr, ut mĕōrŭm
artŭum mōtum spĭcĭas vĕnustŭm,
optĭmĕ lectŏr.

antĕpōnas nē mĭhĭ saltĭtantī
ferrĕam turrim Tŏkĭō pĕrītae
turpĭter structam cĕlĕbrī, sălīrĕ
nam tĭbĭ cōnĕr!

De saltatrice XLVII

noctĕ mūtā cum rŏtă lūmĭnōsō
volvĭtur portū făcĭbus dĕcōră,
immĕmor pāret fŭgĭentĭs hōrae
saltĭcă virgō.

nēglĭgens jūcundă rŏtātĭōnĕm
ignĕ Fortūnae gĕlĭdō pĕrustae
pergăt ut saltārĕ vĕnustĭus pĕr
saecŭlă laetă.

De saltatrice XLVI

collĕ frondōsō sŏnăt augŭrālĕ

carmĕn, ad quod saltăt ămātă pullīs
crīnĭbus virgō lĕvĭter sŏlūtīs
vātĭcĭnātă.

dum văcillant gunnă pĕplumquĕ coelō
purpŭrā tinctum, vŏlŭcer cŏhors jam
advŏlat frondī vĭrĭdī rĕportans
prospĕrĭtātĕm.

De saltatrice XLV

quercŭs audis num Yŏyŏgī sĕnex tū
carmĕn hoc panctum vĕtĕre et pŏlītō
mōrĕ, quod virgō cănĭt usquĕ dulcī
vōcĕ pŭdīcă?

hōs ŭtrum rāmōs ăgĭtet vĭrentēs
ventŭlus nimbōsŭs ăn ēlĕgantēs
saltĭcae, quae membră mŏdō sŭāvī
mollĭă jactant?

De Sancta Electride

flārĕ coepit cum Bŏrĕas pĕr urbēs
Insŭlāres, Sanctă vĕnīrĕ noctĕ
frīgĭda Ēlectris sŏlĕt ad cănendă
verbă bĕnignă.

"vīvăt aeternum cŭpĭdō cŏruscă!
solvĕ nummos, quī bŏnă possĭdes nunc,
cīvĭtās ut nostră măgis măgisquĕ
flōrĕăt ūbĕr! "

De saltatrice XLIV

Preme hic, ut pelliculam videas hanc sine nomine tuo dando.

fābŭlās extat vĕtĕres sĕcundŭm
saxĕum regnum mĕdĭō mărī, quō
vōcĕ virgō doctă sŏnantĕ narrăt
dē glăcĭālī

saecŭlō. quō praetĕr ămārĭōrēs
frīgŭs herbŭlas nĕmŭs atquĕ saltŭm
saevĭus dēlēvĭt ăvesquĕ cantan-
tes pĕrĭērunt.
.

ausŭs est ōlim jŭvĕnis rĕbellis
lītŭs ignōtum rătĕ nāvĭgārĕ
Daedălēā, quem tămĕn undă lassŭm
vastă vŏrāvĭt.

rīdĕas saltesquĕ, pŭellă sōla,
ēlĕgans cantesquĕ sŭāvĕ carmĕn,
nē sŏror mox hīc mŏrĭtūră bellă
lūgĕăt unquăm.

De saltatrice XLIII

insŭlā dēgēbăt ămātă vītăm
sempĕr aurātā sălĭens pŭellă,
quam mănus Mĭdae pŏtĕrant pĕtentēs
tangĕrĕ numquăm.

nātă vīgintī tĕnĕbrās ŭbīquĕ
fulgŭrans annōs pĕpŭlit prŏfundās,
noctĕ sōlēs ut păvĭdā nĭtērent
omnĕ pĕr aevŭm.

De saltatrice XLII

lītŭs ornent cum Tŏkĭensĕ curvŭm
noctĕ tranquillā vărĭī cŏlōrēs,
clancŭlum pāret tĭbĭ non bĕātō
saltĭcă virgō.

quam vĭdes rīdērĕ vĕnustĭōrĕm
atquĕ saltĭtārĕ pĕplō flŭenti.
cautŏr at sis, nam fŭgĭunt sĭlentēs
saepĭŭs hōrae.

De saltatrice XLI

Preme hic, ut pelliculas videas hanc sine nomine tuo dando 

flāvĕant cum lātă pĕr arvă frondēs,
candŏr aestātis pĕrĕuntĭs antĕ
saltĭbus nosmet nĭtĭdis rĕvīvĭt
mītĕ pŭellae,

lignĕō quae pontĕ mŏdestĭōrēs
arbŏrēs hortātŭr ăd omnĕ frīgŭs
nēglĭgendum, quidquĭd hĭems Dĕcembrī
adfĕrăt algens.

De puellis gyozam laudantibus

adlĭcit nos vōcĕ cănōrĭōre ĕt
saltĭbus blandus chŏrŭs, ut cĭbum quăm
plūrĭmī gustent Tŏchĭgī săpōrŭm
nōmĭnĕ gyōzăm.

brassĭcam caepamquĕ rĕcentĭōrēs
tollĭte et laudātĕ cŏquōquĕ dātĕ,
quī cĭtō concīdĭt ĕt ignĕ fortĕ
omnĭă torrĕt.

De saltatrice XL

caerŭlō regnō gĕmĭnae cănōrā

princĭpes saltant rĕsŏnantĕ vōcĕ,
advĕnit quae nunc cŏmĭtātă lūcĕ
frīgĭdĭōrĕ.

pergăt album flantĕ pĕplum rŏtātĭm
ventŭlō nullō vŏlĭtārĕ candens,
dum frŭī nullus pĕrĕuntĕ sōlĕ
aulĭcŭs optăt.