Tuesday, January 15, 2013
De saltatrice XXV
nūbĭbus coelum mănĕt hos pĕr annōs
hūmĭdis tectum pŏpŭlusquĕ passŭs
aspĕrē saevīrĕ mănus dĕōrŭm
omnĭpŏtentēs.
cum tămen dīcat nĭmĭs essĕ magnŭm
impĭger yĕnī prĕtĭum mĭnistĕr,
frīgĭdō lūcēre ĭtĕrum dĭēs ĭn
aethĕrĕ coepĭt.
pergĕ mercātum tĕpĭdārĕ gestū
sortĭum rĕnātum, ănĭmōsă virgō,
ut Jăpōnĭs insŭlă surgăt īmō
ex cĭtŏ fundō.
et sălīre audēmŭs ăd aevă mox nōs
somnĭantēs aurĕă pervĕnīrĕ
maxĭmā spūmā. nĭhĭl ut tĭmendŭm
omnĭbŭs adsĭt.
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
Macte virtute! Carmina enim tua multo longiora fiunt et implicatiora subtilioraque. Equidem adhuc non possum per quattuor strophas argumentum sustinere; miror tuam artem!
ReplyDeleteCum uerbis supra dictis consentio!
ReplyDeleteGratias vobis ago maximas! Saltarix haec, de qua jam carmina composui quattuor, semper mihi monstrat pelliculam panctu faciliorem. Utinam quam plurimas in lucem edat.
ReplyDelete