De litteris curvis aureisque

noctĕ dum perflat Bŏrĕas nĭgrantĕ
ortŭs in silvā gĕlĭdæ Sĭbēriæ,
arvă quī Sērum rŭbra ĕt haud sĕrēnă
æquŏră transĭt,

littĕræ candent plătĕā frĕquentī
aurĕæ vōcēsquĕ sŏnant pŭellæ
mundŭlæ mollēs, hĭlărētŭr urbs ŭt
nostră pŭsillŭm.

De ceraso

noctĕ cum mollī cĕrăsī cănantŭr
vōcĕ jūcundæ, rĕsŏnantĭbus tŭm
garrĭunt chordis vŏlŭcrēs ŏdorquĕ
āĕră mānăt.

pendŭlī crīnes lĕvĭter văcillant,
quī rŭbros carpunt ăcĭdosquĕ fructūs,
audĭentī mī rĕvŏcantque ămōrĕm
pænĕ pĕractŭm.

De grege musico c.n. hamalspica

mulcĕat cum spīcă nĭtens ŏpācīs
āriĕtis frontem tĕnĕbris stŭpendī,
carmĕn in cœlō rĕsŏnārĕ cœpĭt
dulcĕ prŏfundō.

quod cănentes si artĕ vĕlis pŏlītā
clāvĭchordĭo et cĭthărā vĭdērĕ,
ālĭte Ēōum Tŏkĭum te ŏportĕt
nāvĕ vĕnīrĕ.

De annorum decursu

dum vĭātrīcem mărĕ per nĭvōsŭm
nāvĕ tellūrem in bŏrĕam căpācĕ
vōcĕ tū transīrĕ cănis cănōrā
saepĕ pĕr annōs,

sub mărī ferrī vĭă structă nostrās
insŭlas junxit, făcĭāmŭs ut nōs
trāmĭne ūtentēs ĭtĕr usque ăd urbēs
Hokkăĭdensēs.

pergĕ sed cantārĕ sŭāvĭōră
verbă, quae fortassĕ lărō văgātō
hunc dŏlōrem mītĕ lĕvārĕ possint
tristĭtĭamquĕ.

De Fuji Keiko cantatricis clarae obitu

cæcă cantātrix gĕnŭit văgātă
tē pĕr urbes. dē tĕnĕrō dŏmōrum ăd
jānŭās unguī cĕcĭnisti ăd assēs
blandă mĕrendōs.

nātă sex annos Tŏkĭum tĕr amplŭm
contŭlistī tē pŏpŭlusque cantūs
Insŭlāris tōtŭs ămāvĭt altā
vōcĕ sŏnantēs.

factă cantātrix tŭă fīlĭa est, quae
Anglĭcē cantat nŭmĕrō rĕcenti ĕt
pellĭcit nostros jŭvĕnes măgis quăm
mātĕr hŏnōră.

ægrŏr at multos crŭcĭāvĭt annōs
anxĭum mentem tĭbĭ sævŭs, ipsō 　

ut lŏcō, quem tū cĕcĭnisti, ătrox Mors
abstŭlĕrit tē.

pergăt hōc ut Rētĕ tŭam pĕr ævŭm
omnĕ vōcem ferrĕ sŭāvĭōrĕm,
audĭāmus quā lăcrĭmas vĭrōrŭm
lætĭtĭamquĕ.

De saltatrice L

ethnĭcā terrā rĕsŏnat Dĕcembrī
mensĕ vox, quae caerŭlĕis lŏquēlīs
laudăt arcem rītĕ vŏluptŭōsăm
astrĭgĕramquĕ.

jamquĕ saltātrix pĕdĭbus jŏcōsīs
nuntĭat formōsă, lŏcō măgōrŭm,
collŏcātōrum bŏnă crēdŭlōrŭm
multĭplĭcārī.

De saltatrice XLVIIII

antĕ templum vos Măcăensĕ sanctŭm
saltĭtantes, num făcĭem scĭātĭs
exsŭles struxissĕ pĭos Jăpōnēs
rītĕ dĕcōrăm，

hicquĕ cultōrem Lătĭī jăcērĕ
littĕrārum, quī pătrĭā prŏfectŭs
usquĕ vastum fēcĭt ĭter pĕr aequŏr
laetŭs ăd Urbĕm?

nōbĭlēs ōlim vĕlŭtī rĕmōtum ăd
quattŭor missī pŭĕrī lŏcum, vōs
saltĭcae gentēs ănĭmōsĭōrēs
adlĭcĭātĭs.

De saltatrice XLVIII

cur vĭātor mē vĭdĕat pŭellam
nullus? adstes tū! prĕcŏr, ut mĕōrŭm
artŭum mōtum spĭcĭas vĕnustŭm,
optĭmĕ lectŏr.

antĕpōnas nē mĭhĭ saltĭtantī
ferrĕam turrim Tŏkĭō pĕrītae
turpĭter structam cĕlĕbrī, sălīrĕ
nam tĭbĭ cōnĕr!

De saltatrice XLVII

noctĕ mūtā cum rŏtă lūmĭnōsō
volvĭtur portū făcĭbus dĕcōră,
immĕmor pāret fŭgĭentĭs hōrae
saltĭcă virgō.

nēglĭgens jūcundă rŏtātĭōnĕm
ignĕ Fortūnae gĕlĭdō pĕrustae
pergăt ut saltārĕ vĕnustĭus pĕr
saecŭlă laetă.

De saltatrice XLVI

collĕ frondōsō sŏnăt augŭrālĕ

carmĕn, ad quod saltăt ămātă pullīs
crīnĭbus virgō lĕvĭter sŏlūtīs
vātĭcĭnātă.

dum văcillant gunnă pĕplumquĕ coelō
purpŭrā tinctum, vŏlŭcer cŏhors jam
advŏlat frondī vĭrĭdī rĕportans
prospĕrĭtātĕm.

De saltatrice XLV

quercŭs audis num Yŏyŏgī sĕnex tū
carmĕn hoc panctum vĕtĕre et pŏlītō
mōrĕ, quod virgō cănĭt usquĕ dulcī
vōcĕ pŭdīcă?

hōs ŭtrum rāmōs ăgĭtet vĭrentēs
ventŭlus nimbōsŭs ăn ēlĕgantēs
saltĭcae, quae membră mŏdō sŭāvī
mollĭă jactant?

De Sancta Electride

flārĕ coepit cum Bŏrĕas pĕr urbēs
Insŭlāres, Sanctă vĕnīrĕ noctĕ
frīgĭda Ēlectris sŏlĕt ad cănendă
verbă bĕnignă.

"vīvăt aeternum cŭpĭdō cŏruscă!
solvĕ nummos, quī bŏnă possĭdes nunc,
cīvĭtās ut nostră măgis măgisquĕ
flōrĕăt ūbĕr! "

De saltatrice XLIV

Preme hic, ut pelliculam videas hanc sine nomine tuo dando.

fābŭlās extat vĕtĕres sĕcundŭm
saxĕum regnum mĕdĭō mărī, quō
vōcĕ virgō doctă sŏnantĕ narrăt
dē glăcĭālī

saecŭlō. quō praetĕr ămārĭōrēs
frīgŭs herbŭlas nĕmŭs atquĕ saltŭm
saevĭus dēlēvĭt ăvesquĕ cantan-
tes pĕrĭērunt.
.

ausŭs est ōlim jŭvĕnis rĕbellis
lītŭs ignōtum rătĕ nāvĭgārĕ
Daedălēā, quem tămĕn undă lassŭm
vastă vŏrāvĭt.

rīdĕas saltesquĕ, pŭellă sōla,
ēlĕgans cantesquĕ sŭāvĕ carmĕn,
nē sŏror mox hīc mŏrĭtūră bellă
lūgĕăt unquăm.

De saltatrice XLIII

insŭlā dēgēbăt ămātă vītăm
sempĕr aurātā sălĭens pŭellă,
quam mănus Mĭdae pŏtĕrant pĕtentēs
tangĕrĕ numquăm.

nātă vīgintī tĕnĕbrās ŭbīquĕ
fulgŭrans annōs pĕpŭlit prŏfundās,
noctĕ sōlēs ut păvĭdā nĭtērent
omnĕ pĕr aevŭm.

De saltatrice XLII

lītŭs ornent cum Tŏkĭensĕ curvŭm
noctĕ tranquillā vărĭī cŏlōrēs,
clancŭlum pāret tĭbĭ non bĕātō
saltĭcă virgō.

quam vĭdes rīdērĕ vĕnustĭōrĕm
atquĕ saltĭtārĕ pĕplō flŭenti.
cautŏr at sis, nam fŭgĭunt sĭlentēs
saepĭŭs hōrae.

De saltatrice XLI

Preme hic, ut pelliculas videas hanc sine nomine tuo dando 

flāvĕant cum lātă pĕr arvă frondēs,
candŏr aestātis pĕrĕuntĭs antĕ
saltĭbus nosmet nĭtĭdis rĕvīvĭt
mītĕ pŭellae,

lignĕō quae pontĕ mŏdestĭōrēs
arbŏrēs hortātŭr ăd omnĕ frīgŭs
nēglĭgendum, quidquĭd hĭems Dĕcembrī
adfĕrăt algens.

De puellis gyozam laudantibus

adlĭcit nos vōcĕ cănōrĭōre ĕt
saltĭbus blandus chŏrŭs, ut cĭbum quăm
plūrĭmī gustent Tŏchĭgī săpōrŭm
nōmĭnĕ gyōzăm.

brassĭcam caepamquĕ rĕcentĭōrēs
tollĭte et laudātĕ cŏquōquĕ dātĕ,
quī cĭtō concīdĭt ĕt ignĕ fortĕ
omnĭă torrĕt.

De saltatrice XL

caerŭlō regnō gĕmĭnae cănōrā

princĭpes saltant rĕsŏnantĕ vōcĕ,
advĕnit quae nunc cŏmĭtātă lūcĕ
frīgĭdĭōrĕ.

pergăt album flantĕ pĕplum rŏtātĭm
ventŭlō nullō vŏlĭtārĕ candens,
dum frŭī nullus pĕrĕuntĕ sōlĕ
aulĭcŭs optăt.

De saltatrice XXXIX

antĕquam terrā lĭquĭdum pŭellă
ālĕs in coelum vŏlăt aestŭōsā,
saltăt ad carmen rădĭōsă jactans
albĭdă crūră.

quam vĭdentes fontĕ lŏquācĭōrēs
Nāĭdes pūrō sălĭunt jŏcōsē,
dum pĕr hōrās silvă nĭtentĕ parvă
sōlĕ sŭsurrăt.

De saltatrice XXXVIII

sōlă non saltārĕ pŭellă cessăt,
nē cŏlor gunnae rŏsĕus mĕlōdae
miscĕātur cum vĕnĕtō sĕrēnī
marmŏrĭs unquăm.

cantĭcum pontem vĕhĭtur sŏnōrŭm
ventŭlō sic trans nĭtĭdum mărīnō
flantĕ, quod nēmō tămĕn audĭt undīs
in tăcĭturnīs.

De Sarasvati Kamakurensi

fēmĭnis vĭrīsque ăvĭdis, cĭtō quī
dīvĭtēs optant fĭĕrī, nĕcesse est
parvŭlum lustrārĕ săcrumquĕ templŭm
Kāmăkŭrensĕ.

namquĕ sī lăventŭr ăquā mŏnētae
saxĕō pūrā fŭgĭtīvae ĭn antrō,
dīva ădauctūra essĕ pĭīs pŭtātŭr
Indĭcă largă

De ponte Nihonbashi nominato

ferrĕī pontes vĕtĕrem sŭper sē

confĕrunt coelō sĭnŭōsĭōrēs
Tōkĭensī, quō vĭtrĕas fĕnestrās
sōl tĕrĕt ardens.

dum pĕractōrum mĕmŏr insŏlentĕr
saecŭlōrum flūmĕn ĭnānĕ cantăt,
multĭplex umquam cŏlŭmen nĭhil vult
scīrĕ pĕrāctī.

Media Tokii parte extat pons Nihonbashi nominatus, quo initium habet via Tokaido usque ad Meacum sive Kyotum producta. Qui pons olim ligno factus in opere Utagawae Hirosige pictoris late noto inveniri potest. Haud procul a castello Iendensi, quo Shogun sive reges multi vitas egerint, per saecula florebant mercatus tabernae emporia circa siti. 

Anno autem MCMXI pons novus saxis hic factus est annoque MCMLXIV super flumen structae sunt viae autocineticae pontem illustrem operientes. Sunt qui putant urbem turpatam esse ob vias coelum occupantes voluntque eas renovatum iri subterraneas.

Attamen pulchritudo alicujus generis et in implicatis columinibus columnisque ferreis inesse mihi videatur. Verum etiam spero fore, ut hi omnes serventur ad saeculum vigesimum scilicet florentissimum omnium in rebus gestis nostris commemorandum. 

  

De saltatrice XXXVII

antĕ splendentem sălĭens pŭellă
rēgĭam fortassĕ vĕnustă, rīsūs
candĭdos vertās ŏcŭlosquĕ bellōs
mī spĭcĭentī.

ut gŭbernātor lŏcĕt hīc pĕr hōrăm
lūtĕam raedăm. vărĭos lŏcos nōn
Tōkĭī lustrārĕ vĕlim. plăcet mī
saltĭcă pulchră.

De templo nuper renovato

dēnŭō structum cĕlĕbrēmŭs artĕm
lignĕum templum vĕtĕrem sĕcundŭm
urbĕ, quā sōlis cŏlĭtur pĕr aevŭm
dīvă cŏruscī.

saecŭlum fīat rĕnŏvātum ŏrȳzăm
fertĭle et laetum pŏpŭlō mĕtentī,
Insŭlam quī sempĕr ămat cănitquĕ
lūmĭnĕ plēnăm.

Hodie vesperi in urbe Ise celebratus est ritus, quo Amaterasu sive dea solaris ex templo abhinc viginti annos structo ad nuper aedificatum transit. Qui transitus divinus per XIII saecula continuo se habere pergit. Qua re ritus tam operosus ad hodiernum diem iterum iterumque celebretur? Alii dicunt templum novum deae placere, alii existimant veteres servare voluisse artem struendi ab aetate antiqua traditam, quam secundum columnae ligneae in fossis collocantur ullis sine fundamentis saxeis. Nobis autem majoris momenti forsitan sit praesertim numerus templum renovatum lustrantium, qui hoc anno putatur XIII miliones superaturus. Quo etiam majorem pecuniam viatores urbe sanctissima solvent, eo prosperius florebit orientis oeconomia solis.

De saltatrice XXXVI

mensĕ nam Augustī mĕdĭā pĕr urbĕm
Tōkĭensem noctĕ călor nŏcīvŭs
nos sŏlet necnon sĭtĭbundŭs ardŏr
excrŭcĭārĕ,

frīgĭdam Cōlam bĭbĕre est nĕcessĕ
saltĭcae ad silvam sălĭenti ŏpācăm,
membră nē morbum pătĭantŭr umquăm
exĭtĭālĕm.

Ad Martinum Fara

Indĭcā terrā cŭpĭde absŏlūtā
nāvĭgātĭōnĕ pŭer Lătīnae,
ēlĕganter dīc mĕmŏrāquĕ Rōmae
omnĭă vīsă.

quālĭs imberbī plăcŭit pŭellă
maxĭmē vērum tĭbĭ? num lŏcūtŭs
sīs ĕācum forte hĭlărātŭs hācĕ
dē rĕgĭōnĕ?

De saltatoribus XXXV

trans sĕrēnum cum măre ăbīrĕt, urbĕ
portŭensī fortĕ dĭes cŏlōrĕm
cælĭcum līquit brĕvĭs. incĭpit quī
noctĕ nĭtērĕ

et rŏtārĕ sē cŏmĭtātŭs umbrā,
quæ nĭgella illinc ălĭquid prŏfātŭr
mōtĭōnĭbus cĕlĕris, nĭhil sĕd
percĭpĭētŭr.

narrĕt in terrīs ŏrĭentĭs auræ
murmŭr arcānum gĕlĭdæ rĕmōtīs,
an căcūmen, quō sălĭunt mĭcantēs,
ignĭcŏlorŭm?

De saltatrice XXXIV

vox pĕr ātrum jam sŏnăt undŭlātă

æquŏr, omnes quō căpĭuntŭr altō
ventŭlī sŏpōrĕ sĭlentquĕ vēlă
nāvĭcŭlārŭm.

crūră jactantes plăcĭdam tĕnellă
saltĭcæ noctem sălĭant rŏtātĭm,
quæ scĭunt hōras rĕtĭnēre ad aurō-
ram fŭgĭentēs.

De arte pedifollica

scītĭus follem pĕdĭbus pŭellă

albĭdum saltārĕ făcis pĕrītīs,

sōlĕ quī lūcentĕ cădit sĕrēnō

aethĕrĕ nunquăm.

sis mĕmor lūsōrĭs ŭt illĭus, quī

insŭlā Jăpōnĭs ĕt urbĕ lūsĭt

splendĭda incŏlis plăcŭitquĕ multīs

amphĭthĕātrī.

De duce monstroso ab imperatore necato

nūbĭbus vectī pŏpŭlum ad nĕcandŭm
ālĭtēs hostes vĕnĭunt văpōrĕ
occŭlentēs se et sĕgĕtī fĕrunt jăm
damnă mŏlestă.

ō vĭrī fortēs tĕnĕātĭs ensēs
ferrĕos promptē mănĭbus pĕrītĭs
atquĕ lōrīcis sătĭs indŭātĭs
corpŏră pulchrīs.

ædĕ pergātis cĕlĕres sŭperbā
tympănī magnō sŏnĭtū sălīrĕ
sēquĕ gȳrāre et vĕhĕmentĕ gestū
membra ăgĭtārĕ.


Supra inspicimus ritum salticum Jinrin intitulatum atque in regione Iwami servatum, qui anno praeterito Meaci in templo quodam celebratus est.

Secundum scripta prisca de aliquot templis verbaque ante saltationem narranda, exercitum Sillae anno CIIC Japoniam adgressum cum imperator quartus decimus militesque sui in regione Nagato circumdarent, statim illuc advolavit civesque necavit multos dux monstruosus Jinｒin sive "circulus pulvereus" nomine, qui vultus sibi haberet octo alesque per aetherem volaret nubibus vectus. Cujus autem caput imperator ipse sagitta jacta icit vitamque eripuit. Quod hic saltatione personarum plurium effingitur.

Sunt qui putant hoc ducem horrendum revera typhonem intertropicum damna facientem magna significare. Quibus assentior ego. Scilicet antiquitus imperator quodam ritu procellam saevam expellere posse credebatur.

De dea solari primaque Japoniae saltatrice

imprŏbī frātrī mălĕfactă nullă
sōlĭs ignoscit rădĭōsă dīva ĕt
saxĕum cœlō răbĭōsă celsō
se abdĭt ĭn antrŭm.

prātă dīvōrum tĕnĕbræ rĕgunt ĕt
cannĕārum jam sĭnĕ lūcĕ sanctā
orbĕ terrārum mălă saevĭōră
cœpĕrĕ nascī.

omnĭum conventŭs hăbet deōrŭm
flūmĕn ad cœlestĕ lŏquācĭum sē,
ut sŭādĕant ĭtĕrum nĭtērĕ
æthĕrĕ dīvæ.

gallŭs immortālĭs ĭn aethĕrem albŭs
ēvŏlat cantatquĕ mŏdō sŭētō,
incĭpit saltārĕ pŭellă lābrŭm
saltĭcă pulsans,

nūdă quae cōram vĕhĕmentĕ gestū
virgĭnal pectusquĕ sŭum făcētō
tam mŏdo ostendat lĕpĭdum, ut vĭdentēs
sint hĭlărātī.

cum dĕa auscultet rĕquĭētă rīsūs,
cōgĭtat; "quārē sĭnĕ mē jŏcōsī
rīdĕant omnēs? vŏlŏ scīrĕ quidnăm
fortĕ fŏris sĭt."

prīmum ŭbi ex antrō dĕă lūmĭnōsă
exĭt in cœlum, pŏsĭtus pĕr amplŭm
fūnĭs est saxum săcĕr, ut rĕdīrĕ
nōn ĕă possĭt.

pellĭtur nĕfas rădĭantĕ sōlĕ,
frātĕr illĕ dum vĭŏlenta ŏb actă
unguĭbus multātŭr ădusquĕ vulsīs
exĭlĭōquĕ.

In pellicula supra inserta inspicimus ritum sintoisticum die defectionis solis anno praeterito in parte Japoniae meridionali celebratum. Quo ritu effingitur Amanouzume sive dea saltica, quae ante saxum saltat, ut Amaterasu sive dea solaris ex antro exeat iterumque luceat. Viculus hic nominatus est Kagurao sive "collina ritus saltici" atque situs est non procul a templo, quo antrum divinum colitur. Mythos de his deis in annalibus Kojiki intitulatis narratus Angliceque redditus legi potest hic.

De saltatrice XXXIII

frīgĭdō nūbēs nĭtĭdum sĭlentēs
sustĭnet cœlō cŏlŭmen prŏfundās,
dum păvīmentum rĕvŏcat sĕrēnă
sæcŭlă priscŭm.

virgĭnum saltat mĕmŏr aulĭcārŭm,
quæ săcrō cantārĕ nŏvum sŏlēbant
ignĕ bacchantēs spĕcŭlum, pŭellă
sōlă rĕlictă.

De saltatrice XXXII

arbŏres vernum prŏcŭl intŭentŭr
lūmĭnōsum frondĕ nŏvā vĭrentēs;
floscŭlōrum jam vărĭī cŏlōrēs
blandĭlŏquōrŭm

carmĭnant rīsūs hĭlăræ pŭellæ
candĭdos, quæ saltăt ĕt insŭsurrăt
dulcĭter flantī Zĕphўrō vĕnustī
nōmĕn ămātī.

De saltatrice XXXI

dum nĭgrum fōcālĕ sălīrĕ cœpĭt,
crīnĭs in tergō sĭnĕ ventŭlo ullō
pulchrĭus văcillăt ăd attrăhendŭm
cor spĭcĭentĭs,

ēbrĭātum quod tŭnĭcā rŏtāta ăc
crūrĕ jactātō tĭtŭbat pĕr undās
lūmĭnōsās, castră sĕd altă numquăm
possĭt ădīrĕ.

De aquae bullientis ritu

concĭnunt jam tībĭă tympănumquĕ
cymbălumquĕ vōcĕ quĭētĭōrĕ.
in săcrō lentē spătĭō dĕōrŭm
candĭdă virgō

saltăt hās inter cŭcŭmas nĭgellās,
bullĭunt quĭbus călĭdī lĭquōrēs,
in mănu oscillat băcŭlum păpȳrō
rītĕ dĕcōrŭm.

jamquĕ tintinnābŭlum ăgit sŏnōrŭm
lactĕas jactans mănĭcas. pĕractā
invŏcātĭōnĕ dĕī dĕæquĕ
vīnum ĕt ŏrȳzăm,

post sălis jactum, addĭt ăquæ pĕr hōrās
fūmĭgăntī mixtăquĕ terram ĭn almăm
injĭcit lābrōquĕ vĕtustam ăd ædĕm
fert tăcĭturnă.

rāmŭlos prendit vĭrĭdēs ăquamquĕ
spargĭt hūc illuc cĭtŏ sē mŏvens, ŭt
augŭret messem sĭmŭl ac sĕcundă
prŏspĕrăque ōrĕt.

De ritu saltico II

vox săcrō pĭōs hĭlărans ĭn hortō
fistŭlæ jūcundă căchinnăt omnēs
tympănō laetō cŏmĭtātă dīvōs
ad vĕnĕrandōs.

virgĭnum pūrīs mănĭbus nĭtescunt
clārĭus flābellă vĕnustă, pergunt
rītĕ dum saltārĕ tŏgæ dĕcōræ
mundĭtĕr aurīs.

jamquĕ flectendis gĕnĭbus sălūtĕm
antĕ templŭlum lĕpĭdum dĕōrŭm,
ut dĕcet, dīcunt vĭrĭdesquĕ frondēs
accĭpĭuntŭr.

intĕr ōrantēs ănĭmis sĕrēnīs
saltĭcæ cēdunt plăcĭdæ et cŏmātōs
vertĭces tangunt scĕlĕrum pĭos pū-
ros făcĭentēs.

De spiritu animali

sī vĕlis gunnæ brĕvĭtātĕ bellæ
perfrŭī, sortēs ĕmĕre est nĕcessĕ,
indĭces Nikkēs ŭt ădaugĕantŭr
suāvĕ nĭtentēs.

quattŭor vērum intĕr ămābĭlēs ūna
ūnĭversĭtātem ăpŭd aurĕātăm
discĭt. impĭgræ plăcĕat lătīnă
linguă pŭellæ.

De saltatrice XXX

pergĕ tū fontem prŏpĕ membră jactans
limpĭdum saltārĕ sălīrĕ dulcĕ.
quidquĭd accĭdat, lĕpĭdō bĕnignă
grātĭă rīsū

sit tĭbī ventō jŏcŭlantĕ mulsæ.
neglĭgendī sunt pŭĕrī prŏtervī
ac sĕnex vectus bĭrŏta arrŏgantī,
pūră pŭellă.

De saltatrice XXIX

flantĕ per silvam Zĕphўrō quĭētăm
parvŭlī flōres cĕrăsī pŭdīcæ
bellŭle oscillant tăcĭtīquĕ rāmī
cœpĕrĕ fārī

ad pŭellam, quæ quătĭens sălīrĕ
flābră non cessat rŏsĕa ac sŭāvī
suscĭtat somnō fŏlĭum, insŭlās ŭt
ver cĭto ŏdōrĕt.

De cantilena magica

tempŏris longum spătĭum pŭellae
quinquĕ dormĭunt sĭnĕ somnĭo ullō,
ut săcrum stellās ĭtĕr ad rĕmōtās
perfĭcĭātŭr.

nunc vĭīs actis rĕdĕunt ăd ædem;
ex sĕpulchrīs hīs, ŏpŭs est, ŭt omnēs
exĕant umbrīs cĕlĕbrentquĕ furvă
sæcŭlă pulsīs.

jamquĕ mūtātīs făcĭēbŭs albīs
fulgŭr ēlūcet tŏnĭtrusquĕ lātrăt;
cantĭlēnam illam măgĭcam cănātĭs
dulcĭsŏnamquĕ,

quam sĕnex abhinc dŏcŭit pĭlōsŭs
millĭa annōs vos dŭŏ siccĭtātĭs
aspĕræ terrā pătĭens nĕfandā
non sĭnĕ spēbŭs.

De saltatrice XXVIII

saltăt obscūrā nĭvĕis pŭellă
dulcĭter tortis plătĕā lăcertīs,
adlĭcitquĕ crūrĕ pĕrīcŭlōsō
impĕtŭōsōs

hoscĕ daemŏnēs lătĕbrās ĭn ātrās,
torpĕfactī quī spĕcĭunt pĕr hōrās
frīgĭdās aenigmă sŭāvĭus quăm
omnĭă nōtă.

De ritu saltico I

incĭpit cantārĕ pĭus săcerdōs
lignĕō templō vĕnĕrandă verbă
tympănum pulsāns mănĭbus sŏnōrŭm
ut dĕcĕt. albā

vestĕ rīte indūtă rŭbrāquĕ gummā
saltăt ante altārĕ pŭellă sanctŭm
cūjŭs augustum spĕcŭlum altĭōrĕ
partĕ lŏcātum'st.

quattŭor dextrā crĕpĭtācŭlum illă
angŭlos pūrans crĕpĭtat vĕnustŭm,
jamquĕ versum ad nōs ăgĭtat, nĕfandă
ut cĭtŏ pellăt.

insŭlāres nē pătĭāmŭr ullă
damnă morbos proptĕr ătrōcĭōrēs
proxĭmīs annīs; ŭt ămœnă terră
nōs ălăt omnēs.

De saltatrice XXVII

brassĭcae flāvos lĕvĭter cŏruscŭs
floscŭlos phœbus tĕpĭdārĕ cœpĭt;
blandŭlas văgē vŏlĭtat pĕr aurās
pāpĭlĭo albŭs,

cūjŭs oscillat nĭgĕr haud sŏlūtŭs
crīnĭs et rīsūs hŭmĕris sŭāvēs
dēlĭcātis, dum sălĭt et nĭtescĭt
saltĭcă virgō.

De flumine agroque

flūmĕn annos quinquĕ sŏlēbăt album
parcĭter rĭgārĕ Jăpōnĭs undīs
insŭlam cīvesquĕ cărent ădusquĕ
percŭpĭendīs.

nunc ăger pāret nĭgĕr immĭnentĕm
post prŏcellam, quō mĕlĭus gĕrantŭr
ūbĕres frūgēs ŏpĕrae incŏlārŭm
ad căpĭendās.

De die festa

jam dĭes nōbis cĕlĕbrandă festă.
tympănos pulsātĕ mŏdō vĕtustō.
tībĭās inflātĕ sŏnantĭus pĕr
prātă nĕmusquĕ.

virgĭnēs saltātĕ vĕnustĭōrēs
in săcrā scaenā mănĭcis rŏtandīs
candĭdīs. dīvōs pŏpŭlumquĕ vīcī
rīte hĭlărātĕ.

De annorum decursu

parvŭlā vestītă cănīs, pŭellă,
caltŭlā dĭēs hĭlărē fŭtūrōs,
et rŏgas tē, num vĕtŭlam mărītŭs
ipsam ămĕt an nōn.

jam dĕcem annos nātă quăter, sĕd omnēs
allĭcis nōs, quī spĕcĭāmŭs ūnā
pulchrĭtūdĭnem jŭvĕnīlem ĭn ōrĕ
essĕ sĕrēnō.

De imperio boreali

tondĕat crīnem mĭhĭ mītĕ regnī
pulchră tonstrīx ut bŏrĕālĭs ātrŭm
mūsĭcam auscultanti ĭtă dēlĭcātăm
insŏlĭtamquĕ.

illĭus vīsam stătŭam dŭcis, quī
condĭdit mīrum impĕrĭum pŏtentĕr,
dēsĭnit pauper pŏpŭlus sŭus nōn
quem vĕnĕrārĕ.

prīmum ŭbī sed bellă gĕrant mĭnācēs,
tempŏris brĕvi in spătĭo omnĭbŭs hīs
incŏlis praeter pĕdĭbus sŭis fī-
nes fŭgĭendum.

antĕquam dēlēbĭtŭr ignĕ terră
missĭlis flāgrantĕ rĕbellĭs ultī,
ultĭmōs ăgat jŏcŏsē dĭēs ŭt
rex ĭnĭmīcŭs.

De mulcetra Sharpiana

nōmĭnāta Ăcūtă dĕcennĭa orbĕ
māchĭnās ēlectrĭdĕ vendĭtābās
plūrĭmas mōtās, ĭnĭmīcă sed tē
jam sŭpĕrāvĭt.

perdĭta emptōrum făcĭs ullă lūcră
partĕ nēquāquam, tămĕn ōcĭus nunc
solvĕre est nĕcesse hĕbĕtī tĭbi illă
dēbĭtă magnă.

quō mŏdō possis sŭpĕressĕ salvă?
num tĭbī sit subsĭdĭum pĕtendŭm?
sortĭbus pĕcūnĭă dēnŭō nŭm
accĭpĭendă?

praesĭdes propter pătĕris pĕr annōs
damnă stultos magnă. tĭbī dĭes nŭm,
pulchră quō mulcētra, ĭtĕrum sĭt an nōn,
lūcĕăt illă?

De crise Cyprica

fertĭlis flāgrat cŭmŭlātă proptĕr
dum Cўprus tam dēbĭtă, per rĕmōtās
insŭlas sortēs quătĭuntŭr et nōs
sollĭcĭtāmŭr.

quae pŏtes, succurrĕ, bĕātă praesĕs,
nuntĭāquĕ cōnsĭlĭa ad lĕvāmen
ōcĭus dandum angĕlĭcēquĕ rīdē
omnĭbŭs orbĭs.

De luminatrice

saltĭci et sphaerae glŏbŭlīque ŏpertī
scintĭllant sēsē spĕcŭlis mŏventēs,
lūmĭnātrix vōcĕ cănit pŭellă
laetĭcŭlōsā.

De Japonia senescenti II

fēmĭnis plūres rŭtĭlae pŭdīcīs
sunt ĕmendae nunc tŭnĭcae tŏgaequĕ,
nostră cīvĭtās ĭtĕrum ut vĭgescăt
vī pŭĕrōrŭm.

De Japonia senescenti

cīvĭtas propter pĕrĕat mĭnūtŭm

insŭlāris nē nŭmĕrum nĕpōtŭm,
incŏlis laudandă măgis pŭellă
omnĭbŭs haecĕ.

namquĕ ter nupta est gĕnŭitquĕ quinquĕ
bellŭlos fēlix pŭĕrōs ălitquĕ
in dŏmō septem jŏcŭlantĕr ūnā
mātĕr ămātă.

De saltatrice XXVI

intĕr altas nē sălĭas cŭpressōs
haud tĭmens flōrum vŏmĭtus nĕfandōs.
gaudĭum vēris tĕpĭdī mănēbĭt
non tĭbĭ longŭm.

De pollinose

dum tĕpens mulcet Zĕphўrus cŭpressōs
insŭlā flōrā vĭrĭdes Jăpōnĭs,
sternŭunt omnes fĕre ŭbīquĕ gentēs
noctĕ dĭēquĕ.

arbŏres silvis cĭtŏ sunt nĕfastae
ignĕ dēlendae rŭtĭlo in prŏfundīs,
hūmĭdī nārēs ŏcŭlīquĕ lassī
ut rĕquĭescant.

De triangulis saltantibus

dum trĭangŭla albă sălīrĕ laetē
inchŏant ūnā rŭbrăque ēbrĭandō,
cantăt artus bella ăgĭtans pŭellă
vōcĕ cănōrā.

De arte puellarum pellicendarum

crustŭlīs ūsō tĭbĭ non pŭellae
pellĭcendae sunt nĕquĕ calcĕis, sĕd
floscŭlos mănū tĕnĕ dicquĕ lentē
dulcĭă verbă.

De Transitu Divino

vīsendam dĕŭs ad dĕam mărīnăm

transīvit fŭgĭtor lăcum gĕlātŭm.
album vestīgĭum aestĭmat săcerdōs
nōbīs augŭrăt indĕ rītĕ messĕm.

Hodie nuntiis televisificis feruntur in lacu Suwa adgesti glaciales tres apparuisse. Quae res meteorologica Omiwatari sive Transitus Divinus appellata accidit hieme cum thermometrum ad decem gradus infra congelationem descendit.

Secundum mythos Sintoisticos, deus terrestris Takeminakata, qui a deo caelesti Takemikadzuchi in luctamine victus hanc ad regionem montanam fugit, ex templo egressus lacum gelidum transit vestigium relinquens, ut in templo altero visat uxorem suam Yasakatome filiam Watatsumi scilicet Oceani.

Quod vestigium sequentes sacerdos piique in duos greges divisi lacum transeunt atque messem augurant. Ab aetate prisca relata de ritu continue scribebantur regiminique mittebantur, quorum veterrimum saeculo quarto decimo exaratum adhuc servatur. Et nostra aetate quotannis relata mittuntur ad aulam imperialem ministeriumque rerum meteorologicarum.  

De saltatrice XXV

nūbĭbus coelum mănĕt hos pĕr annōs
hūmĭdis tectum pŏpŭlusquĕ passŭs
aspĕrē saevīrĕ mănus dĕōrŭm
omnĭpŏtentēs.

cum tămen dīcat nĭmĭs essĕ magnŭm
impĭger yĕnī prĕtĭum mĭnistĕr,
frīgĭdō lūcēre ĭtĕrum dĭēs ĭn
aethĕrĕ coepĭt.

pergĕ mercātum tĕpĭdārĕ gestū
sortĭum rĕnātum, ănĭmōsă virgō,
ut Jăpōnĭs insŭlă surgăt īmō
ex cĭtŏ fundō.

et sălīre audēmŭs ăd aevă mox nōs
somnĭantēs aurĕă pervĕnīrĕ
maxĭmā spūmā. nĭhĭl ut tĭmendŭm
omnĭbŭs adsĭt.

De filio regis ultimi

fīlĭus linguam dĭdĭcit Lătīnăm
ultĭmī rēgis căpĭtāli ĭn urbĕ
Anglĭae? num scripta ălĭquis măgistĕr
nunc sŭă servĕt?

De Fele Tyranna

"fortĭor, dīc, Mūrĕ sĭt an Tyrannō
illă Fēlēs in Tŏkĭo ortă pūrō?"
"līnĕas dŭas spĕcĭās. ŭtram essēs
ēlĭgĕre ausŭs?"

caerulea: Feles Tyranna
rubra: Mus Tyrannus

De squillarum fuga

vīgintī sŭmŭs insŭlam Jăpōnĭs
vectī, praedă dărēmŭr ut cănōrīs
rānīs. fortĕ pĕtīvĭmus fŭgam atquĕ
in pălūdĕ vĭrescĭmus fĕrōcēs.

Anno MCMXXVII ex Civitatibus Unitis ad piscinam in Kamakurae urbe sitam importatae sunt viginti squillae, quibus ranae edibiles in terras peregrinas exportandae alerentur. Suboles illarum quondam propter diluviem inopinate ex piscina fugerunt, postea in omnes Japoniae partes migraverunt atque lacubus paludibusque pullulare coeperunt. Hodie bestia habetur hostilis, quae genera originaria minatur. Multum tamen delectat pueros, qui ludunt ad aquam harundines tenentes.

De bestia oratoria

ōrātōrĭă nōmĭnātă jūrĕ
es tū bestĭă, captă sed dŏlōsō
rētĕ, nullă lŏcūtă verbă dignă
maxĭma in cŭcŭmā rĕpens cŏquērĭs.

De periculis cumulatis

dēlectat glăcĭes trĭplex pŭellăm
tē, tămen căvĕas măgis cădūcae;
quando ūnō bŏnă collŏcas lŏcō tū
tunc pĕrīcŭlă plūră sunt ŭbīquĕ

De saltatrice XXIV

sol nĭtet dum trans hĕdĕras vĭrentēs
mītĭus frondesquĕ sŭprā tĕnellās,
dulcĭter bellō sălĭās ămantī,
candĭdă virgō.

De monstro jejuno

tū quī gurgĭtĕ nātŭs es mărīnō,
possis vīvĕrĕ cūr ĕdens pĕr annōs
nullam quattŭŏr escam ăquārĭō? nōs
arcānum ut dŏcĕas tŭum vŏrācēs.

Animal marinum monstruosum Bathynomus giganteus nomine, quod in aquario Tobae ostenditur, postquam abhinc quattuor annos quinquaginta carnis piscarii gramma semel edit, hactenus nihil edens vivit. Multa de ejus modo vivendi manent nobis ignota. Num eo studentes enodare possimus arcanum longaevitatis, qua iter ad Martem facere liceat?

De zonis temporalibus

dum quĭescis noctĕ tŭā vĕnustā
urbĕ, longĭnquā nŏvŭs insŭlā sōl
frīgĭdum ad coelum rŭtĭlans ŏrītŭr
ex mărĭ vastō.

De balneo socolateo

balnĕō mergō sŏcŏlātĕō mē,
dulcĭus cōr est mĭhĭ pullĭōrī,
illĭus mŏvēre ănĭmum vŏlo hācĕ
noctĕ vĕnustī.

De machina Panasonica dialecto praeconata

praecōnans bĕnĕ māchĭnam pŭellă
tonstrīnam dĭălectum ămātă terrae
frīgĭdae dŏcĕt insŭētĭōrĕm:
nāsō saepĕ sŏnōs sŏnat lŏcūtă,
atquĕ quattŭŏr audĭuntŭr omnēs
vōcāles, fĭĕrīquĕ consŏnantēs
sic mūti omnĭbŭs in lŏcis vĭdentŭr.
at, heu, carmĭnă dēsĭnant frăgōsă.

（More non academico sed vulgari proprietatem 
dialecti hujus descripsi. )

De metro Sapphico

dīlĭgātis quī nŭmĕrōs vĕnustōs,
Sapphĭcē prōferrĕ sŭam cănendī
mox ŭt illustrem spĕcĭātĭs artĕm
rītĕ măgistrŭm

De templo petendo

ēvŏcēs ut rītĕ dĕōs, mŏnētās
lignĕam in capsam jăcĭas crĕpesquĕ
magnă tintinnābŭlă; quidquĭd ōran-
dum'st tĭbi ăvārō,

namquĕ largī sunt ăpŭd Insŭlānōs,
qui offĕrunt optātă, dĕī dĕaequĕ;
flōrĕat lingua orbĕ Lătīnă vātĭs
vī fŭrĭōsī!

Carmina Japonica

Elegiacum

今日はパチンコでなんと二十万すってしまった。
たっぷりビーフカレー食ったらちょっと寝る。

kyō wă păchinkŏ dĕ nantŏ nĭjūman suttĕ shĭmattă.
tappŭrĭ bīhŭkărē kuttără chyottŏ nĕrŭ.

hodie in machina aleatoria ludens perdidi, heu, duo milia yenorum.
jam satis pulpamenti bubuli Indiani edam, postea paulisper dormiam.


Alcaicum

終盤にコーナーキックを蹴ったら
突風で偶然ぐっと曲がってね、
キーパーも呆然、ボールが
バーを触って決まって勝利！

shūban nĭ kōnā kikkŭ wŏ kettără,
toppū dĕ gūzen guttŏ măgattĕ nĕ,
kīpā mŏ bōzen, bōrŭ gă
bā wŏ săwattĕ kĭmattĕ shōrĭ!

in certaminis fine ab angulo pila calcitratu emittitur
atque, dum miratus janitor manet, trajecturā ob ventum
inopinatum forte curvatā trabem palpitat atque in portam
ingeritur victoriam ferens!

Sapphicum

今日もチャーシュー麺食べちゃったねーちゃん

ビール三本飲んで寝込んで終電

ぶっちぎってなんと路上で労働

賛歌を舞った。

kyō mŏ chāshūmen tăbĕchattă nēchan

bīrŭ sanbon nondĕ nĕcondĕ shūden

bucchĭgittĕ nantŏ rŏjōdĕ Rōdō

Sankă wŏ mattă.

femina juvenis, quae hodie quoque edit jurulentas pastas
ductiles porcina additas, tribus cervisiae lagoenis bibitis
ad mensam indormivit atque tramen ultimum neglexit atque,
mehercle, in via Laudem Operae saltavit.